-
1 uznawać
uznał, że … er fand, dass …, lit er befand, dass …;uznawać swoją winę sich schuldig bekennen; seine Schuld einsehen;uznawać swój błąd seinen Fehler einsehen;uznawać za słuszne gutheißen, billigen;uznawać za konieczne als notwendig ansehen;uznawać za zmarłego für tot erklären;uznawać winnym schuldig sprechen;uznawać dziecko JUR die Vaterschaft anerkennen;uznawać się winnym sich schuldig bekennen;uznawać się za pokonanego sich geschlagen geben -
2 uzna|ć
pf — uzna|wać impf vt (orzec słuszność, prawidłowość) to recognize, to acknowlegde- uznać czyjeś argumenty to accept sb’s reasoning- uznać kogoś za niewinnego to find sb innocent- uznać swój błąd to admit one’s mistake- nie uznawać konwenansów to disregard convention- uznała, że musi się z nim rozstać she recognized that she had to leave him- uznać, że wszystko jest w porządku to take sb to be sth- uznała go za nauczyciela she (mis)took him for a teacher- □ uznać dziecko za swoje a. własne Prawo to acknowledge a child (as one’s own), to admit paternityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzna|ć
См. также в других словарях:
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego